مهندس محمدرضا پورکیاناولين فرمانده شهيد سپاه پاسداران در دفاع مقدس است كه در خطه دلاور خيز خوزستاندر نبرد تن با تانك و در بیست و سوم مهر سال 59 به درجه رفيع شهادت نائل آمد وحماسه اي ماندگار را براي نسل امروز و فرداي ايران اسلامي به يادگار گذاشت.
براي ثبت تاريخ حماسه هاي رزمندگان اسلام و انتقال آن به مردم جامعه هرتلاش و فعاليتي كه انجام شود ستودني است و از آن ميان انتشار « تمبر يادبود » يكياز ارزشمندترين آنهاست. یکی از این موارد، تصوير يكي از سلحشوران دوران دفاع مقدسبه نام سردار شهيد مهندس محمدرضا پوركيان است که به صورت تمبر ياد بود منتشرگرديده است. به گزارش «تابناک»، اواولين فرمانده شهيد سپاه پاسداران در دفاع مقدس است كه در خطه دلاور خيز خوزستاندر نبرد تن با تانك و در بیست و سوم مهر سال 59 به درجه رفيع شهادت نائل آمد وحماسه اي ماندگار را براي نسل امروز و فرداي ايران اسلامي به يادگار گذاشت.روز بيست و سوم شروع جنگكه صداي غرش تانك هاي دشمن در دشت خوزستان به گوش رسيد و خيانت ها از ستون پنجم درهمكاري با آنها آشكار شد حماسه اي در دفاع از سوسنگرد شكل گرفت و اولين فرماندهشهيد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي دانشجوي پاسدار محمدرضا پوركيان دلاورانه نبردتن با تانك را تاريخي نمود و نداي ارجعي شنيد و دعوت حق را لبيك گفت.
محمدرضا در سال 1338 در شهرستان آغاجاري ـ اميديه استان خوزستانمتولد شد. پوركيان در سال 1354 به علت نوشتن مقاله اي در خصوص ماهيت رژيم ووابستگي او به آمريكا مورد تعقيب قرار گرفت و مدتي بعد در خوزستان بازداشت و درزندان شكنجه گشت تا اينكه يكي از افسران ارتش با وساطت بسيار او را از اعدام قطعي نجاتداد و محمدرضا به آغوش خانواده بازگشت.
وي نقش عمده اي دراعتصابات ادارات به خصوص شركت نفت و راهپيماييها ايفا نمود. بعد از پيروزي انقلاببه همراه محسن رضايي و علی شمخاني در تشكيل سپاه پاسداران نقش به سزايي ايفا كرد.مسئوليت ستاد فرماندهي و قائم مقام سپاه پاسداران اهواز را پذيرفت . سپس برايرسيدگي به نابساماني شهرستان رامهرمز و تاسيس سپاه به آنجا رفت و نقش مهمي درتشكيل هسته هاي مقاومت بسيج خواهران و برادران و اخراج عناصر منافق و دستگيريعناصر وابسته به طاغوت ايفا نمود. آنگاه با گروههاي منافقكه درصدد تجزيه استان خوزستان بودند به مبارزه برخاست و در زمان جنگ تحميلي بهعنوان فرمانده سپاه سوسنگرد معرفي شد. او سرانجام در جاده سوسنگرد ـ حميديه طي يكنبرد نابرابر به محاصره دشمن درآمد. اما توانست نيروهايش را از چنگال آنها نجاتدهد و 5 دستگاه تانك آنها را منهدم سازد . پوركيان در هنگام مقابله با دشمن بر اثراصابت گلوله به پيشاني به شهادت رسيد. محسن رضايي فرمانده وقتسپاه پاسداران انقلاب اسلامي در مورد محاصره سوسنگرد و شهادت شهيد پوركيان ميگويد: در اوايل جنگ در نزديكي حميديه عراقيها جاده حميديه سوسنگرد را تهديد ميكردند در آنجا من بياد دارم كه برادر شهيدم « پوركيان » وقتي فهميده بود كه جادهحميديه سوسنگرد مورد خطر قرار گرفته به اتفاق 15 نفر از برادران با دو ماشين بهسمت عراقيها حركت مي كنند. عراقيها كه اين دو ماشين را مشاهده مي كنند سوار برتانكها و نفربرها شده و با سرعت به سويشان حركت مي كنند برادرها هم از ماشين پيادهمي شوند و در شيارها و جويها سنگر مي گيرند. تانك ها مي آيند تا به 25 متري اينهامي رسند. تعدادي از برادرها در اينجا شهيد مي شوند و 5 تانك را نيز مي زنند از طرفديگر تمام فشنگهايشان تمام مي شود. (چون اينها احتمال درگيري طولاني نمي دادند.)وقتي فشنگها تمام مي شود برادرمان « پوركيان » به ديگران مي گويد برگرديد! خودش دونارنجك را مي كشد و آماده مي شود كه اگر عراقيها نزديكش آمدند اقدام كند. آنها همحركت مي كنند و به ستون يك عقب نشيني مي كنند.... برادرمان « پوركيان » با دونارنجك خود يك تانك ديگر عراقي را ناقص مي كند و خودش هم شهيد مي شود و در همان جامي ماند. او يكي از فرماندهان سپاه در خوزستان بود كه ماموريت سوسنگرد به او محولشده بود.گفتنی است وی در زمرهحماسه آفرينان و مدافعين سوسنگرد و نخستين فرمانده شهيد سپاه پاسداران انقلاباسلامي در جنگ تحميلي دفاع مقدس محسوب مي گردد.
